ITOY 2006 MAN TGL

Pokazany po raz pierwszy w kwietniu 2005 roku MAN TGL zastąpić miał najlżejszą rodzinę ciężarówek koncernu z Monachium, model LE2000. Debiut nowej generacji pojazdów dystrybucyjnych MAN był na tyle udany, że TGL z marszu zdobył tytuł „Ciężarówki Roku 2006”.

TGL przypomina mniejszą kopię TGA, jednak obejmuje znacznie mniejszy „przedział wagowy” – od 7.5 do 12 ton.

Zmiany, jakie poczyniono w stosunku do poprzednika, modelu LE2000, były widoczne. Odstąpiono od montażu przedniej szyby w uszczelce gumowej i zastąpiono to rozwiązanie szybą wklejaną, która jednocześnie zwiększa sztywność struktury kabiny. W stosunku do poprzednika, szyba ma znacznie większą powierzchnię, przez co zapewnia szersze kąty widzenia.

W gamie TGL-a znajdziemy trzy rodzaje kabin, które zostały przeznaczone dla różnych typów transportu: C – kabina o najmniejszej powierzchni wewnętrznej; krótka, niska bez możliwości spania, ale tylko z jednym, nisko położonym stopniem wejściowym – idealna do dystrybucji miejskiej. Kabina L – z podłogą znajdującą się nieco wyżej; stosunku do kabiny C, L-ka jest dłuższa o ok. 66 cm, co pozwoliło na zamocowanie za fotelami pełnowymiarowej (750 mm szerokości) leżanki. LX – kabina o najwyższym standardzie wypoczynku i pracy przeznaczona na dalekie trasy. W stosunku do kabiny o oznaczeniu L znacznie zwiększono jej wysokość (długość pozostała bez zmian), co zaowocowało dodatkowymi schowkami nad przednią szybą. W tej kabinie możliwe było zamontowanie górnej leżanki, o szerokości 645 mm, w odległości wystarczającej do  wypoczynku dla dwóch kierowców.

Transformacji poddano także wnętrze kabiny, które przejęło bardzo dużo elementów z rodziny TGA. Do wyboru pozostawiono trzy rodzaje deski rozdzielczej: uboga Baseline L, standardowa Baseline – bogatsza o dwa dodatkowe wskaźniki i chromowane obwódki zegarów oraz najbogatsza odmiana Highline, wyposażona w wyświetlacz komputera pokładowego. Wzbogacono ofertę foteli dla kierowcy i pasażera o modele klimatyzowane i wykończone skórą. W niektórych odmianach możemy zamówić dodatkowy trzeci fotel na środku, lub zamontować tam schowek na dokumenty.

W odmianach kabin L i LX przejście na drugą stronę pojazdu nie stanowi problemu, a dodatkowo w odmianie LX, po prawej stronie pozostawiono wolną przestrzeń nad przednią szybą po to, aby łatwiej można było się wyprostować i np. przebrać. W tych odmianach odnaleźć można schowki pod dolną kanapą – jeden dostępny jest z zewnątrz, drugi także od środka.

W TGL-ach dostępne stały się udogodnienia wcześniej znane tylko z najwyższej klasy samochodów ciężarowych, jak: wygodne leżanki ze stelażem przyjaznym dla kręgosłupa, chłodziarka i komputer pokładowy.

W gamie jednostek napędowych zastosowano zarówno silniki 4- jak i 6-cylindrowe, w przedziale od 110 kW (150 KM) do 176 kW (240 KM). Motory te zostały zaprojektowane techniką obliczeniową elementów skończonych, dzięki czemu udało się uzyskać konstrukcje o bardzo lekkiej budowie. Niemal wszystkie skrzynie biegów pochodzą od ZF-a i obejmują wersje 5- i 6-biegowe oraz odmianę TipMatic. Do najmocniejszej odmiany 240-konnej przewidziano zautomatyzowaną skrzynię Eaton o 9 przełożeniach.

W nowej rodzinie ciężarówek od początku zaprojektowano podwozie, które wzorem pozostałych podzespołów pojazdu, także jest lżejsze, a jednocześnie bardziej wytrzymałe. Zastosowano siedem rozstawów osi w przedziale od 3.050 do 6.700 mm.

W zawieszeniu zastosowano resory paraboliczne z przodu i z tyłu. Opcjonalnie można tył wyposażyć w zawieszenie pneumatyczne. Układ hamulcowy wyposażono w hamulce tarczowe przy wszystkich kołach oraz EBS, który obejmuje funkcje ABS-u i asystenta hamowania.

MAN TGL udanie zadebiutował i doskonale wprowadził się na rynek najlżejszych ciężarówek, gdzie w przeciągu dwóch lat zdobył uznanie klientów i znacznie wzmocnił wyniki finansowe koncernu.

 

 

 

 

Autorem tego tekstu jest:

Jacek Wejman